Starożytne życie ludzkie kwitło na pozbawionej życia pustyni arabskiej

0

Nowe odkrycia archeologiczne potwierdzają, że starożytne hominidy zamieszkiwały suche krajobrazy północno-wschodniej Arabii Saudyjskiej, odsłaniając niegdyś kwitnący ekosystem wspierany przez bardziej wilgotne warunki. Badanie, skupiające się na niezbadanym wcześniej regionie między Katarem a Kuwejtem, pozwoliło znaleźć dowody na obecność człowieka sprzed co najmniej 100 000 lat. Podważa to koncepcję Arabii jako historycznej bariery dla migracji, sugerując, że przeszłe zmiany klimatyczne stworzyły okresy, w których region nadawał się do zamieszkania.

Odkryto zaginiony świat

Przez dziesięciolecia Półwysep Arabski pozostawał poza zakresem wczesnych badań nad migracjami ludzi. Naukowcy wiedzieli jednak, że w regionie wystąpiły kiedyś wystarczające opady deszczu, aby zapewnić obfite życie roślin i zwierząt. W nowym badaniu skupiono się na 79 jaskiniach i okolicach, zwłaszcza w pobliżu starożytnych koryt rzek i złóż krzemienia, materiału niezbędnego do produkcji narzędzi.

„Jaskinie są często ważnymi miejscami dla danych archeologicznych, paleontologicznych i klimatycznych” – mówi Hugh Grukatt z Uniwersytetu Maltańskiego, główny badacz projektu.

Zespół znalazł dowody działalności hominidów w kilku jaskiniach, w tym w jednym miejscu, w którym znajdowało się ponad 400 kamiennych narzędzi. Wśród artefaktów znaleziono szczątki zwierząt, w tym wielbłądy, gazele, hieny, wilki, gady i ptaki. Ogromna liczba zachowanych kości dostarcza bezprecedensowych danych na temat dawnych ekosystemów arabskich.

Czas i konsekwencje

Analiza narzędzi sugeruje, że hominidy zamieszkiwały te jaskinie między 10 000 a 100 000 lat temu. Okres ten zbiega się z czasem, gdy warunki klimatyczne pozwoliły na wzrost populacji roślinności i zwierząt.

Monika Markowska z Northumbria University, która nie brała udziału w badaniach, wyjaśnia, że ​​wyniki pokazują, że Arabia nie zawsze stanowiła barierę w przemieszczaniu się. Zamiast tego „okna możliwości uwarunkowane klimatem mogły stworzyć korzystniejsze warunki dla osiedlania się i migracji”.

Dlaczego to jest ważne

Półwysep Arabski od dawna uważany jest za geograficzne wąskie gardło, które raczej utrudnia niż ułatwia osadnictwo ludzkie. Te odkrycia zmieniają tę narrację na nowo. Dowody sugerują, że starożytne populacje wykorzystywały okresy wzmożonych opadów do przemieszczania się po regionie, potencjalnie łącząc Afrykę, Azję i Europę.

Michael Petraglia z Griffith University podkreśla, że ​​to badanie to tylko jeden krok w szerszych wysiłkach mających na celu zrozumienie dynamicznych ekosystemów Arabii. Wyniki podkreślają znaczenie kontynuowania badań w tym słabo zbadanym regionie.

Pustynia Arabska stanowiła niegdyś realną drogę dla starożytnych hominidów. Badanie to pokazuje, że klimat odegrał kluczową rolę w kształtowaniu wzorców migracji, przekształcając to, co jest obecnie jałową barierą, w tymczasowy pomost dla wczesnych ludzi.

Poprzedni artykułKonstrukcja bakteryjna: przyszłość osadnictwa marsjańskiego?