Robert F. Kennedy Jr., obecny Sekretarz Zdrowia, powiedział, że bezpośrednio polecił Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC), aby zmieniło swoje wieloletnie stanowisko w sprawie związku między szczepionkami a autyzmem. Nowy język odzwierciedla teraz fakt, że stwierdzenie „szczepionki nie powodują autyzmu” nie jest ostatecznie „poparte dowodami”, co sygnalizuje znaczące odejście od ustalonego konsensusu naukowego.
Rzucanie wyzwania ustalonej nauce
Kennedy przyznał w wywiadzie, że zakrojone na szeroką skalę badania epidemiologiczne konsekwentnie nie wykazały związku między szczepionką przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR) lub tiomersalem jako środkiem konserwującym na bazie rtęci a częstością występowania autyzmu. Twierdzi jednak, że nadal istnieją luki w badaniach nad bezpieczeństwem szczepionek, szczególnie w przypadku szczepionek podawanych w pierwszym roku życia, w tym szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B i skojarzonej szczepionki przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi (kokluszowi).
Twierdzi, że chociaż nie twierdzi, że szczepionki powodują autyzm, istniejące dowody naukowe nie dowodzą, że nie powodują. Stanowisko to bezpośrednio kwestionuje dziesięciolecia przekazu dotyczącego zdrowia publicznego i konsensus głównych organizacji medycznych.
„Cała ta historia o «szczepionkach przetestowano i wyciągnięto taki wniosek» jest po prostu kłamstwem” – stwierdził Kennedy, argumentując, że „szczepionki nie powodują autyzmu” nie ma wystarczającego wsparcia naukowego.
Bezprecedensowa interwencja
Bezpośrednia interwencja Ministra Zdrowia w doradztwo naukowe jest zjawiskiem wysoce niezwykłym. Zazwyczaj takie poprawki pochodzą od naukowców z agencji i podlegają procesowi przeglądu. Działania Kennedy’ego, oparte na jego dwudziestoletniej działalności na rzecz szczepionek, pokazują celowy zamiar zmiany przekazu dotyczącego zdrowia publicznego pomimo toczącej się debaty na temat ustawy o przystępnej cenie i innych pilnych kwestii związanych z polityką zdrowotną.
Dlaczego to jest ważne
Decyzja ta rodzi ważne pytania dotyczące roli wpływów politycznych w zdrowiu publicznym. Uznając istniejące badania, dyrektywa Kennedy’ego wprowadza niepewność do dyskursu na temat bezpieczeństwa szczepionek, potencjalnie podważając zaufanie społeczne do ustalonych zaleceń lekarskich. Posunięcie to podkreśla również szerszą tendencję do kwestionowania autorytetów naukowych, szczególnie w przypadku drażliwych kwestii zdrowotnych, i sugeruje chęć przedkładania alternatywnych punktów widzenia nad ustalony konsensus.
Zmienione zalecenia CDC, wynikające z dyrektywy Sekretarza Zdrowia, mogą mieć znaczące konsekwencje dla decyzji rodziców dotyczących szczepień, a także dla toczącej się debaty na temat mandatów dotyczących szczepień i polityki zdrowia publicznego. Zmiana ta uwydatnia rosnące napięcie między celami politycznymi a praktyką zdrowia publicznego opartą na dowodach.
