Titan’s interieur: geen oceaan, alleen waterzakken?

0

De grootste maan van Saturnus, Titan, herbergt mogelijk niet een enorme ondergrondse oceaan zoals eerder werd vermoed. Nieuw onderzoek suggereert dat Titan, in plaats van een mondiale zee onder zijn ijskoude schil, waarschijnlijk verspreide plekken met vloeibaar water bevat in een modderige, onder hoge druk staande ijslaag.

Wat we dachten te weten

Jarenlang geloofden wetenschappers dat de subtiele vervormingen van Titan onder de zwaartekracht van Saturnus duidden op een substantiële ondergrondse oceaan. Dit idee kwam voort uit waarnemingen die suggereerden dat de maan op een manier kromde die overeenkwam met een groot vloeistofreservoir. Titan is uniek in ons zonnestelsel: hij is groter dan de planeet Mercurius en de enige maan met een dichte atmosfeer en stabiele vloeistof op het oppervlak – hoewel die vloeistof voornamelijk methaan en ethaan is, en geen water.

Hoe nieuwe gegevens het beeld veranderden

Planetair wetenschapper Flavio Petricca en zijn team hebben de gegevens van NASA’s Cassini-missie opnieuw geanalyseerd met behulp van verfijnde technieken voor het interpreteren van radiovolgsignalen. Hun bevindingen geven aan dat Titan veel sterker weerstand biedt aan de zwaartekracht van Saturnus dan verwacht. Deze weerstand suggereert dat het binnenste van Titan niet wordt ondersteund door een wijdverspreide oceaan, maar in plaats daarvan een dichte laag ijs is dichtbij het smeltpunt. Deze ijslaag, die onder grote druk staat, bevat waarschijnlijk geïsoleerde holtes met vloeibaar water.

De rol van warmte en tijd

Mogelijk heeft Titan al vroeg in zijn geschiedenis een mondiale oceaan gehad. Na verloop van tijd bevroor die oceaan waarschijnlijk als gevolg van onvoldoende warmte door radioactief verval in de kern. Petricca suggereert echter dat de maan nu mogelijk een fase ingaat waarin de interne verwarming weer toeneemt. De aan- of afwezigheid van een volle oceaan dicteert niet noodzakelijkerwijs de bewoonbaarheid, en het blijft onduidelijk of deze geïsoleerde watergebieden het potentieel van Titan om het leven in stand te houden verbeteren of verminderen.

Wat is het volgende?

NASA’s Dragonfly-missie, die in de jaren 2030 op Titan zal arriveren, zal cruciale gegevens opleveren over de geologie en de ondergrondse structuur van de maan. Deze missie zou kunnen verduidelijken of het interieur van Titan verschuift naar een meer vloeibare toestand. De ontdekking roept vragen op over de prevalentie van oceaanwerelden in ons zonnestelsel; ze komen mogelijk minder vaak voor dan eerder werd aangenomen.

De nieuwe studie suggereert dat ondergrondse oceanen misschien niet zo alomtegenwoordig zijn als wetenschappers ooit dachten, wat veronderstellingen over de bewoonbaarheid van planeten in twijfel trekt.

попередня статтяHet oude menselijke leven bloeide in de nu dorre Arabische woestijn
наступна статтяOrbitale satellieten lopen een dreigend risico op botsingen: slechts enkele dagen na een ramp